Het bolerootje voor mijn dochter (12). Gebreidt met mooie apalcawol en handgeverft. Het eerste patroon wat ik in gedachte had, was het net niet. Of beter gezegd, "helemaal niet" Dus alles uit gehaald en een ander patroon genomen. "Ja, stukken beter!" Alleen de mouwen waren wat te groot. De mouwen dus opnieuw gebreidt. En warempel, helemaal goed.
"Oh, wat schattig" zegt gelukkig dè vriendin van mijn dochter. En inderdaad ze doet braaf het bolerootje aan.
"Mmm, sorry schat, ik zou het niet meer aandoen" moest moeders tot haar grote spijt concluderen. Het is inderdaad erg schattig, maar te klein.
En daar hangtie dan, mooi te wezen in de klerenkast
De wol is op, dus ik kan het niet meer veranderen. Want het is te kort voor haar. En eigenlijk zie je het ook wel een beetje, een breed en kort vestje. Dus ben je gecharmeert door de hippe cognackleuren, is je dochter toe aan maat 152/158 en is ze klein en een beetje flink, dan heb ik een schattig bolerootje voor u in de aanbieding!
Met een lief, schattig golvend randje.
En voor diegene die er niet mee bekend zijn, apalcawol is zóóó lekker zacht. Het kriebelt gelukkig niet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten